зры́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрыгваць ​1 — зрыгнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зына́чванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зыначваць — зыначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэнтыфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ідэнтыфікаваць; атаясамліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілга́нне і лга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ілгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імуніза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. імунізаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загля́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглядваць — заглянуць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задзімаць — задзьмуць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закалы́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закалыхваць — закалыхаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіпа́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. закіпаць — закіпець ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закліка́ць — заклі́каць; зазыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)