Verbum

пераку́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто купляе што-н. на перапродаж.

|| ж. пераку́пшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

піро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Той, хто пячэ або прадае пірагі.

|| ж. піро́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

грыбні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто збірае або любіць збіраць грыбы.

|| ж. грыбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

жанчынаненаві́снік, -а, мн. -і, -аў м.

Той, хто пазбягае, ненавідзіць жанчын.

|| прым. жанчынаненаві́сніцкі, -ая, -ае.

|| наз. жанчынаненаві́сніцтва, -а, н.

бу́дачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Той, хто нясе каравульную службу ў будцы, жыве ў каравульнай чыгуначнай будцы.

ве́шальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто вешае людзей.

2. Правіцель, які вызначаецца сваёй жорсткасцю і дэспатызмам.

выратава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ратуе каго-, што-н.; збавіцель.

|| ж. выратава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

вышука́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Той, хто займаецца вышуканнем.

Інжынер-в.

|| прым. вышука́льны, -ая, -ае.

В. атрад.

вядзьма́р, ведзьмара́, мн. ведзьмары́, ведзьмаро́ў, м.

Той, хто займаецца вядзьмарствам.

|| ж. вядзьма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

ласу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто любіць паласавацца.

|| ж. ласу́ха, -і, ДМ -су́се, мн. -і, -су́х.