пратру́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які займаецца пратручваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які распілоўвае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассы́пшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца рассыпкай тавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́чнік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца расточкай ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысо́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па вырабу рысор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салато́п, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вытопліваннем сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляко́п, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па солездабычы; солездабытчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па скальных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрэперы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы на скрэперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца спайкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)