заты́м, прысл.

1. Пасля гэтага, потым.

Зрабі, а з. хваліся.

2. У складзе злучніка мэты «затым каб».

Прыйшоў з., каб пагаварыць.

3. У складзе злучніка прычыны «затым што».

Адзінота мяне радавала яшчэ і з., што хацелася спакойна думаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрашчэ́нне ср. сраще́ние;

з. ко́сці пасля́ перало́му — сраще́ние ко́сти по́сле перело́ма;

○ ло́ннае з. — анат. ло́нное сраще́ние;

фразеалагі́чнае з. — лингв. фразеологи́ческое сраще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пале́пшаць сов.

1. стать лу́чше, улу́чшиться;

2. безл. стать лу́чше (ле́гче);

пасля́ апера́цыі ёй ~шала — по́сле опера́ции ей ста́ло лу́чше (ле́гче)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скле́іць сов., прям., перен. скле́ить;

с. лісты́ папе́ры — скле́ить листы́ бума́ги;

пасля́ сва́ркі дру́жбу ця́жка с. — по́сле ссо́ры дру́жбу тру́дно скле́ить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чацве́р, род. чацвярга́ м. четве́рг;

◊ пасля́ до́жджыку ў ч. — по́сле до́ждичка в четве́рг;

не цяпе́р, дык у ч. — в ближа́йшем бу́дущем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагу́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Гулянне пехатой на свежым паветры або паездка на невялікую адлегласць для адпачынку. Пасля снедання і да самага абеду Уладзімір Ільіч, не адрываючыся, працаваў над кнігай, а пасля з хлопчыкам пайшоў на прагулку. Гурскі. Прагулка на гэты раз пачалася пасля абеду. На невялікай яхце было поўна народу. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аста́ча, -ы, ж.

1. Тое, што асталося пасля аддзялення часткі; рэшта, рэшткі чаго-н.

2. У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца пры адыманні ад дзялімага здабытку дзельніка на цэлую дзель.

Шэсць дзеліцца на два без астачы.

◊

Без астачы — цалкам, поўнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́ша, -ы, ж.

1. Празмерны дастатак, багацце; камфорт.

Жыць у раскошы.

2. Што-н. лішняе, не першай неабходнасці.

Непатрэбная р.

3. Прыроднае багацце, пышнасць расліннасці.

Р. паўднёвай прыроды.

4. Прастора, свабода.

Пасля гарадской мітусні, цеснаты ў лесе — сапраўдная р.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уле́жацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жыцца; зак.

1. Асесці, ушчыльніцца ад доўгага ляжання.

Снег улежаўся.

2. Пасля доўгага ляжання стаць гатовым для карыстання, далейшай апрацоўкі (пра садавіну, лён).

Яблыкі ўлежаліся ў саломе.

Лён улежаўся.

|| незак. уле́жвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паслярэвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часу пасля якой‑н. рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)