скле́іць сов., прям., перен. скле́ить;
с. лісты́ папе́ры — скле́ить листы́ бума́ги;
пасля́ сва́ркі дру́жбу ця́жка с. — по́сле ссо́ры дру́жбу тру́дно скле́ить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)