атаяса́мліванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. атаясамліваць — атаясаміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атручэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атруціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвярдзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацвярдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́пванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацепваць, ацепвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахудзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пахудзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паце́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паце́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пацепваць і пацепвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацямне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пацямнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчы́пванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пашчыпваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашы́ў, ‑шыву, м.

Дзеянне паводле дзеясл. пашыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)