запяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запяка́ць — запячы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвечваць — засвяціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засмо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засмольваць — засмаліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяро́джанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяродзіць і засяродзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затыкаць ​1 — заткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звальваць — зваліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здабыццё, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. здабываць — здабыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. здзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зімаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́жванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. злежвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)