закружы́цца сов., в разн. знач. закружи́ться;

~жы́ліся па́ры ў ва́льсе — закружи́лись па́ры в ва́льсе;

~жы́ліся самалёты над ле́сам — закружи́лись самолёты над ле́сом;

ду́мкі ~жы́ліся — мы́сли закружи́лись;

◊ у галаве́ ~жы́лася — закружи́лось в голове́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Падра́чыць ’падражніць’ (Сцяшк.) з польск. podręczyć ’памучыць каго-н., пакпіць над кім-н.’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дрыжа́ць несов.

1. дрожа́ть; (изредка) подра́гивать; (сильно) сотряса́ться, содрога́ться;

д. шы́бы — дрожа́т (подра́гивают) стёкла;

зямля́ ~жы́ць — земля́ дрожи́т (содрога́ется);

2. (неровно звучать) дрожа́ть;

го́лас ~жы́ць — го́лос дрожи́т;

3. (испытывать дрожь) трясти́сь, трепета́ть, дрожа́ть;

д. ад стра́ху — трясти́сь (трепета́ть, дрожа́ть) от стра́ха;

4. перен. (мелькать, мерцать) трепета́ть;

аге́ньчыкі д. — огоньки́ трепе́щут;

5. (за каго, што, над кім, чым) перен. (тревожиться; беречь что-л.) дрожа́ть (за кого, что, над кем, чем); трясти́сь (над кем, чем);

д. за дзяце́й — дрожа́ть за дете́й;

д. над дзі́цем — дрожа́ть (трясти́сь) над ребёнком;

д. над граша́мі — дрожа́ть (трясти́сь) над деньга́ми;

6. (перад кім, чым) тру́сить (перед кем, чем), трепета́ть;

◊ лы́ткі д. — поджи́лки трясу́тся;

д. за сваю́ шку́ру — дрожа́ть за свою́ шку́ру;

д. як асі́навы ліст — дрожа́ть как оси́новый лист

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перажы́так, ‑тку, м.

Тое, што захавалася ад мінулага і не адпавядае сучасным нормам. Барацьба з перажыткамі капіталізму. □ Вышэй — над выдумкамі злымі, Вышэй — над зайздрасцю дурной, Над перажыткамі сівымі І рознай цвіллю бытавой... Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Вакол царствавала цішыня.

|| наз. ца́рстваванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́ча прям., перен. хма́ра, -ры ж.;

грозова́я ту́ча навальні́чная хма́ра;

ту́ча саранчи́ хма́ра саранчы́;

◊

ту́чи сгусти́лись (собрали́сь) (над кем-, чем-л.) хма́ры наві́слі (над кім-, чым-небудзь);

он хо́дит как ту́ча ён хо́дзіць як хма́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кро́шлі ’лесвіца каля сцяны над кармушкай’ (Касп.). Магчыма, да *кроплі (ад крочыць), гл. крок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасме́йвацца несов.

1. (время от времени) посме́иваться;

2. (з каго, чаго) посме́иваться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуме́нца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да гумно; невялікае гумно. І вось над хатай, над гуменцам Сняжынкі жвавыя гуляюць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чума́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да чумака. У вянку лясным высока стаў .. [Кабзар] над магілай, над вякамі страшнай крыўды, над чумацкай доляй. Вялюгін. Млечны Шлях — чумацкі шлях, сцвярджаў нам не раз Грэчка. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)