акасцяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. акасцянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́т, ‑у, М акоце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́кліванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акуклівацца — акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрадме́чванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрадмечваць — апрадмеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асма́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмальваць — асмаліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асмо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмольваць — асмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атаяса́мліванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. атаясамліваць — атаясаміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атручэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атруціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвярдзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацвярдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)