чараўні́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чараўніцтва.

2. Знахарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарвяко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чарвяка (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чле́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да члена (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чорнапарэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чорнай парэчкі. Чорнапарэчкавыя пупышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шанта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шантажу, прызначаны для шантажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарлата́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарлатана, шарлатанства. Шарлатанскія прыёмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўрэ́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шаўрэту. // Зроблены з шаўрэту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шле́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шлейкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штунды́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штунды, штундыста. Штундысцкая секта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынка́рскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да шынкара. Шынкарскае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)