выква́шванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выквашваць — выквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкле́нчванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкленчваць — выкленчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсваць — выкрасаць, выкрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выманта́чванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымантачваць — вымантачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне, працэс паводле знач. дзеясл. выміраць — вымерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нас, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. вынесці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высцілаць — выслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высылаць — выслаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́бенне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вабіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́бленне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вабіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)