прабо́іна, ‑ы, ж.

Дзірка, прабітая ў чым‑н. Яшчэ здалёк хлопцы ўбачылі, што частка даху дэпо знесена і ў адной з сцен ззяе велізарная прабоіна. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Выгабляваць усю паверхню чаго‑н.

2. Зрабіць гэблем палоску ў чым‑н.

3. і без дап. Габляваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.

Падоўжыцца, павялічыцца; працягнуцца. [Івану Макаравічу] лягчэй, чым многім іншым: яго жыццё прадоўжыцца ў сынах, ва ўнуках, у дубах, у лесе, што пасаджаны яго рукамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Зрабіць вялікую колькасць насечак на чым‑н. Панасякаць напільнікі.

2. чаго. Насячы, ссячы вялікую колькасць чаго‑н. Панасякаць жэрдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарасклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Раскласці, разлажыць на чым‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Нараскладаць тавараў.

2. Раскласці агонь у многіх месцах. Нараскладаць кастроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашаве́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што або чым.

Час ад часу, злёгку шавяліць. Малое спала і толькі губкамі пашавельвала. Лобан. Вецярок злёгку пашавельвае .. [Сцяпанаў] пасівелы чуб. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашамаце́ць, ‑шамачу, ‑шамаціш, ‑шамаціць; зак., чым.

Шамацець некаторы час. Незнаёмы паварушыўся, пашамацеў саломаю. Мележ. Косцік патрымаў адзін карабок у руцэ, пашамацеў запалкамі і паклаў назад. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчо́ўкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым і без дап.

Час ад часу, злёгку шчоўкаць. Пашчоўкваць замком партфеля. □ Пашчоўквае метал, звіняць шклянкі, чуецца ціхі .. голас хірурга. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невядо́ма, безас. у знач. вык.

Няма звестак аб кім‑, чым‑н. Дзе .. [Валодзя], што з ім — невядома ўжо тры дні. Васілеўская. На што.. [Пракоп Сыс] толькі спадзяваўся — невядома. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незадавальне́нне, ‑я, н.

1. Адмаўленне ў чым‑н. Незадавальненне просьбы.

2. Тое, што і нездавальненне. Некаторыя [людзі] разбіралі свае рэчы. Сям-там раздаваліся галасы абурэння, незадавальнення. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)