саіска́нне, ‑я, 
Імкненне атрымаць якое‑н. званне, прэмію і пад. за навуковую працу або за мастацкі 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саіска́нне, ‑я, 
Імкненне атрымаць якое‑н. званне, прэмію і пад. за навуковую працу або за мастацкі 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сегіды́лья, ‑і, 
Іспанскі народны танец трохдольнага размеру, які суправаджаецца спевамі, ігрой на гітары і кастаньетах, а таксама музыка да гэтага танца. 
[Ісп. seguidilla.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцэні́чны
1. сцени́ческий;
2. (пригодный для сцены) сцени́чный, сцени́ческий;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кампазі́цыя, ‑і, 
1. Будова мастацкага твора, суадносіны паміж яго асобнымі часткамі. 
2. Мастацкі (музычны, жывапісны, скульптурны і інш.) 
3. Тэорыя складання музычных твораў. 
4. 
[Ад лац. compositio — складанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паэ́ма, ‑ы, 
1. Вялікі вершаваны 
2. 
3. Музычны 
[Грэч. póiēma.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рама́нс, ‑а, 
1. Невялікі вакальны 
2. У сярэдневяковай заходнееўрапейскай літаратуры — лірычны любоўны верш песеннага народнага складу.
3. Невялікі лірычны верш, часта пакладзены на музыку. 
[Фр. romance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасле́даванне, ‑я, 
1. 
2. Навуковы 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мнагагра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае некалькі граней. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плаке́тка, ‑і, 
1. 
2. Пласцінка з рэльефным адбіткам, якая ўжываецца для ўпрыгожання мэблі.
[Ад фр. plaquette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́та, ‑ы, 
1. Іспанскі народны танец у хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. 
2. Музычны 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)