уто́ўпліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утоўпліваць — утоўпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрасаць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утройваць — утроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрэсваць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухвале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухваляць — ухваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухіле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухіляцца — ухіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уху́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ухутваць — ухутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уціраць — уцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)