усця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усцягваць — усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усчына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усчынаць — усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усынаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усынаўляць — усынавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыпляць — усыпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усыхаць — усохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утаймо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утаймоўваць — утаймаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утарго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утаргоўваць — утаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утлума́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утлумачваць — утлумачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утойваць — утаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́ўкванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утоўкваць — утаўчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)