ускі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускідваць — ускінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускіпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускіпаць — ускіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускопваць — ускапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уско́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускочваць — ускаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. услаўляць — уславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услухо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. услухоўвацца — услухацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усмажваць — усмажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усмоктваць — усмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усоўваць — усунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успаўза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. успаўзаць — успаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)