упрыго́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрыгожваць — упрыгожыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упы́рскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упырскваць — упырснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упэ́ўніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упэўніваць — упэўніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уразаць — урэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урато́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уратоўваць — уратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўнава́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ураўнаважваць — ураўнаважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ураўноўваць — ураўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уручэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уручаць — уручыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускварваць — ускварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускіда́ць — ускінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)