уні́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. унізваць — унізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. унушаць — унушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упакоўваць — упакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упальваць — упаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упарадко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упарадкоўваць — упарадкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упаўза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упаўзаць — упаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрагаць — упрэгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упра́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упражваць — упражыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упро́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. упрошваць — упрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)