надкусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго‑н. Надкусіць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найма́льнік, ‑а, м.

Той, хто наймае каго‑н. або што‑н. Наймальнік рабочых. Наймальнік кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натураліза́цыя, ‑і, ж.

Прыняцце іншаземцаў і асоб без грамадзянства ў грамадзянства або падданства пэўнай дзяржавы.

[Ад лац. naturalis — прыродны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаўнацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае поўнай цаны або патрэбных якасцей. Непаўнацэнная валюта. Непаўнацэннае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неф, ‑а, м.

Спец. Выцягнутая ўдаўжкі, звычайна прамавугольная, частка памяшкання, аддзеленая радам калон або слупоў.

[Фр. nef.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць чым‑н. усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааблі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абліваць, вылізаць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабмаро́жвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абмарозіцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Людзі паабмарожваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабму́львацца, ‑аецца; зак.

Разм. Абмуляцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабмульваліся коні. Паабмульваліся ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)