двухта́ктавы, -ая, -ае (спец.).

1. Працягласцю ў два такты.

Двухтактавая паўза.

2. У якім рабочы працэс адбываецца за два такты, два хады поршня (пра рухавік унутранага згарання).

Д. матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які працуе на разгрузцы.

2. Прыстасаванне для разгрузкі чаго-н.

Механічны р.

|| ж. разгру́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бето́ншчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брашуро́ўшчык, ‑а, м.

Друкарскі рабочы, які займаецца брашуроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буртаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на буртоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэйдэры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы на грэйдэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́тнік, ‑а, м.

Рабочы, які працаваў на гуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вагане́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які працуе на ваганетцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальцо́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае вальцовачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастры́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які вострыць рэжучыя інструменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)