залаце́нькі, ‑ая, ‑ае.

Ласк. да залаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здаро́вейка, ‑а, н.

Ласк. да здароўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землячо́к, ‑чка, м.

Ласк. да зямляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сало́дзенькі, ‑ая, ‑ае.

Ласк. да салодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Тонкі аскепак лучынкі, трэскі, палачкі.

|| памянш.-ласк. цу́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. цу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ву́лечка ’качаня’ (Мат. Гом.); ’качанятка, часам куранятка’ (Янк. II). Згодна Янкоўскаму (там жа), памянш.-ласк. ад падзыўнога вуль-вуль-вуль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мундзі́рчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да мундзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мядо́к, ‑дку, м.

Разм. Ласк. да мёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́кенькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да мяккі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паку́начак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да пакунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)