Verbum

Валы́нда ’той, хто ходзіць без работы’ (Нас.). Да валындацца па аналогіі з дурында. Параўн. таксама валакіда.

Ві́лочнік ’вожаг’ (хойн., Шатал.) — дэрыват ад вілочны (< vidloč‑ьnъ) і суф. ‑ік (< ікъ). Гл. таксама ві́лачнік.

◎ Клаўса́ ’хлус’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. klausytis ’падслухоўваць’ (там жа, 473). Гл. таксама хлус.

◎ Ла́бур ’гультай’ (стол., Нар. лекс.). З укр. лобурь ’грубы чалавек, боўдзіла, дубіна’. Параўн. таксама лабсір (гл.).

◎ Ла́кты ’седала’ (Борай., Сл. паўн.-зах.). Запазычана з літ. lakta ’тс’. Параўн. таксама лат. lakta ’тс’.

Лупічок ’грыб масляк’ (навагр., З нар. сл.). Да лупі́ць ₁ (гл.). Параўн. таксама лупе́нік ’тс’ (гл.).

Лы́сіцца ’лашчыцца’ (светлаг., Мат. Гом.). Да ліс > ліса́вы ’ласкавы’ (гл.). Параўн. таксама палес. лыс ₁, лісі́цца.

Ліся́вы ласкавы, тактоўны’ (глус., Янк. Мат.), смал. лисавый ласкавы, пяшчотны’. Да ліс ₁. Гл. таксама ліса́вы.

Мамыря ’надзьмутая, замкнутая, капрызная асоба’ (Юрч. Фраз. 3). Да мамы́ліць, мамры́ла (гл.). Параўн. таксама мумраць, мы́мря.

Мудазвон ’пустазвон’ (Касп.). Да муды́ і звон (гл.). Параўн. таксама лях. мудзі́ць ’гаварыць недарэчнае’ (Сл. ПЗБ).