баранава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто барануе. Запыленыя з ног да выгараўшых валасоў баранавальшчыкі.. былі падобны да шахцёраў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарбузава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху падобны на гарбуз (у 2 знач.); акруглены. Тоўсценькі гарбузаваты чалавечак неяк незвычайна мітусіўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал срабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый.

[Ад лац. rubidus — чырванаваты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліру́тны ’падобны’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З вяру́тны (гл.). Аб пераходзе в > л гл. Карскі 1, 340–341.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вафлі. Вафельная вытворчасць. // Падобны на вафлю сваім малюнкам. Вафельнае перапляценне. Вафельны абрус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі круглы; падобны па форме да круглых прадметаў, фігур. Круглаваты твар. □ Аленка была круглаватая, тоўсценькая. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапа́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Падобны па форме на лапату. Падмятаў тратуар невысокі каржакаваты стары з лапацістаю рыжаю барадою. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пасцевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае лопасці. Лопасцевае кола. Лопасцевая турбіна.

2. Падобны па форме на лопасць. Лопасцевае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медзяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. У склад якога ўваходзіць медзь. Медзяністая сажа.

2. Падобны колерам на медзь. Медзяністы колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)