дахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае значны даход; прыбытковы. Даходнае прадпрыемства. Ільнаводства — даходная галіна сельскай гаспадаркі. □ А дзядзька і гаворыць: «Надумаў я цябе, Ляксей, на [цырульніка] вывучыць. Даходнае месца. Кліентуру сваю будзеш мець». Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Зняць з уліку адкуль‑н. // Скасаваць прымацаванае. [Юра:] — І цяпер я прапаную адмацаваць, пакуль не позна, Толю ад Мішы, каб не мець у звяне лішняга двоечніка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заснавацца.

2. на чым. Мець што‑н. за аснову, грунтавацца на чым‑н. — Праект засноўваецца на лічбах і павінен быць вычарпальным... Броўка.

3. Зал. да засноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мініма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы малы, найменшы; проціл. максімальны. Сцэна — школьны ганак. Каб мець мінімальнае асвятленне, на перакладзіне павесілі ліхтар «лятучая мыш». Навуменка. Кожная расліна мае ў сабе мінімальныя дозы нейкіх металаў. Дубоўка.

[Ням. minimal, ад лац. minimus — найменшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

характарызава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; незак.

1. Мець якія‑н. адметныя рысы, вызначацца якімі‑н. асаблівасцямі. Якраз рамантызм характарызуецца павышанай увагай да ўнутранага свету чалавека. Каваленка.

2. Зал. да характарызаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́тасць ж.

1. (великодушие) ми́лость; милосе́рдие ср.;

2. (проявление сострадания, жалости, прощения) поща́да;

прасі́ць ~сці — проси́ть поща́ды;

мець л. — быть милосе́рдным, щади́ть;

не мець ~сці — не знать поща́ды, быть безжа́лостным;

зда́цца на л. — (каго) сда́ться на ми́лость (кого);

не дава́ць ~сці — не дава́ть поща́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Людзецьмець павагу да людзей’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Праславянскае ўтварэнне на ‑ěti ад lʼudъ (Трубачоў, Эт. сл. 15, 190).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Накапу́зіцца, накапу́зытысямець выгляд хваравітага чалавека з пахіленай набок галавой’ (драг., Нар. словатв.). Відаць, ад капу́за ’вялікая шапка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́жна нареч.

1. разг. ва́жно, гордели́во; чо́порно, надме́нно;

2. в знач. сказ. ва́жно;

в. мець на ўва́зе — ва́жно име́ть в виду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэ́та ж. цель;

ста́віць сабе́ за мэ́ту — задава́ться це́лью;

мець на мэ́це — име́ть в виду́;

з мэ́тай — с це́лью; в це́лях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)