цура́цца (каго,
1. чужда́ться, избега́ть, сторони́ться, чура́ться;
2. отрека́ться (от кого, чего);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цура́цца (каго,
1. чужда́ться, избега́ть, сторони́ться, чура́ться;
2. отрека́ться (от кого, чего);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й;
1. з кім і без
2. з каго-
3. Весела вастрасловіць.
4. Адносіцца да
Жартаваць з агнём — рабіць тое, пасля
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крыць, кры́ю, кры́еш, кры́е; крый; кры́ты;
1. што. Рабіць страху, дах.
2. каго-што. Рэзка, груба крытыкаваць, лаяць (
Крый бог (божа) (
Няма чым крыць (
Няхай бог крые (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
све́дчыць, -чу, -чыш, -чыць;
1. аб чым, пра што і з
2. аб чым і пра што. Быць сведчаннем
3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.
4. што. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
міну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́;
1. каго-што. Прайсці, праехаць каля каго-,
2. пераважна з адмоўем,
3. (1 і 2
4. (1 і 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пад’е́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзем, -е́дзеце, -е́дуць; пад’е́дзь;
1. да каго-
2. пад што. Едучы на чым
3. Прыехаць (звычайна па справе, ненадоўга;
4.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падрыхтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны;
1. што. Правесці папярэднюю работу для ажыццяўлення, выканання
2. каго (што). Навучыць, даць неабходныя веды для
3. каго (што). Папярэднім паведамленнем настроіць для ўспрымання
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны;
1. што. Напісаць у дадатак да
2. каго-што. Прылічыць (у 2
3. што і каму-чаму. Палічыць вынікам
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́ра, -ы,
1. Адзінка вымярэння.
2. Велічыня, ступень
3. Дзеянне або сукупнасць дзеянняў, сродкаў для ажыццяўлення
Знаць меру — праяўляць умеранасць у чым
У меру —
1) дастаткова, 2) якраз столькі, колькі і трэба.
У адной меры — такі самы, як і быў раней, без змен.
Па меры
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)