падкула́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да падкулачніка. Падкулацкі элемент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падно́скавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падноска. Падноскавая частка абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́цавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палаца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палеаграфіі. Палеаграфічны аналіз тэксту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеаліты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да палеаліту. Палеалітычны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліга́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да палігаміі. Палігамныя птушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да памалогіі. Памалагічная класіфікацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́піумны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да опіуму, звязаны з опіумам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ачысткі паветра. Паветраачышчальная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падагры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падагры, падагрыка. Падагрычны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)