Verbum

падме́ска, ‑і, ДМ ‑месцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмясіць.

2. Тое, што падмешваюць у што‑н., да чаго‑н.

пазала́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Залатаць, палатаць усё, многае. У нейкім месцы прадзіравілася страха. Кулі трэба, каб пазалатваць дзіркі. Гроднеў.

прыме́сці, ‑ляту, ‑мяцеш, ‑мяце; ‑мяцём, ‑мецяце; пр. прымёў, ‑мяла, ‑мяло; зак., што.

Метучы, сабраць у якім‑н. месцы. Прымесці смецце да сцяны.

пасу́ху, прысл.

Па сухім месцы, сухім шляхам. На вуліцы крыху пратапталіся, папрысыхалі сцежкі, з гора ды з бяды прайсці можна пасуху. Мурашка.

праку́с, ‑у, м.

Рана ад укусу; пракушанае месца. Асабліва небяспечныя для худобы паўторныя пракусы скуры на месцы не зажыўшай яшчэ ранкі. Матрунёнак.

перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай. Перашпіліць паліто.

2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы. Перашпіліць бант.

абвы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абвык, ‑ла; зак.

Звыкнуцца з чым‑н., прывыкнуць да чаго‑н. Дзеці хутка абвыклі на новым месцы.

зыр, ‑у, м.

У выразе: на зыры — а) на адкрытым узвышаным месцы. Стаяць на зыры; б) на быстрыні, на хуткім цячэнні ракі.

іголкатэрапі́я, ‑і, ж.

Метад лячэння, пры якім уводзяць у тканкі арганізма металічныя іголкі рознай даўжыні ў строга вызначаныя месцы на паверхні цела.