Verbum

самалю́бства, -а, н.

Пачуццё ўласнай годнасці, якое звычайна спалучаецца з раўнівымі адносінамі да думкі пра сябе іншых людзей.

Хваравітае с.

выі́грываць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Іграць на чым-н. звычайна ціха, прыглушана якую-н. мелодыю.

В. мелодыю вальса.

заве́дамы, -ая, -ае.

Наперад добра вядомы; несумненны (звычайна пра што-н. адмоўнае).

З. нягоднік.

Заведамая хлусня.

Заведама (прысл.) непраўдзівыя звесткі.

калатня́, -і́, ж. (разм.).

1. Сварка з крыкам, шумам (звычайна з пабоямі).

Кожны вечар у іх к.

2. Бойка, патасоўка.

катэ́дж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Індывідуальны гарадскі ці сельскі жылы дом (звычайна двухпавярховы) з зямельным участкам.

К. з мансардай.

су́тарга, -і, ДМ -рзе, мн. -і, -аў, ж.

Рэзкае міжвольнае скарачэнне мышцаў, звычайна з болямі.

|| прым. су́таргавы, -ая, -ае.

тапі́цца², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., то́піцца; незак.

Награваючыся, станавіцца мяккім, вадкім.

Воск топіцца.

|| наз. тапле́нне, -я, н.

трыумвіра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне трох асоб для сумеснай дзейнасці, звычайна палітычнай ці ваеннай.

Ваенны т.

хма́рыцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -рыцца; незак.

Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмарным.

Неба х.

Х. (безас.) на дождж.

чэ́шкі, чэ́шак, адз. чэ́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Спартыўныя тапачкі на лёгкай (звычайна на ласінай) падэшве для заняткаў гімнастыкай.