Раскідо́н ’неберажлівы чалавек; мот’ (Гарэц., Юрч. Вытв.). Да раскіда́ць, раскі́дваць (гл. кідаць) з метафарычным пераносам, які фармальна рэалізуецца ў экспрэсіўным суфіксе, параўн. такога ж кшталту раскіду́ха ’тс’ (Мат. Гом., Юрч. Вытв.); сюды ж таксама раскі́да ’тс’ (Юрч. Вытв.), раскі́длівы ’марнатраўны’ (Гарэц.). Параўн. суч. рус. раскидо́н ’дарэмная трата грошай’, закидо́н ’дзівацтва’, расслабо́н (ад расслабіцца ’зняць стрэс’) з жарганізацыяй суфікса ‑он (Земская і інш., Слав. языкозн., XII, 301).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наскрэ́бці сов.

1. наскобли́ть, наскрести́;

2. (моркови и т.п.) начи́стить;

3. перен., разг. (с трудом собрать) наскрести́;

н. гро́шай на пае́здку — наскрести́ де́нег на пое́здку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́рва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Стромкі і глыбокі абрыў; бездань.

Сарвацца ў прорву.

На краі прорвы (таксама перан.: на краі гібелі).

2. перан. Прынцыповае разыходжанне ў чым-н.

Пасля гэтай спрэчкі паміж імі лягла п.

3. Вельмі вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

Паспрабуй накарміць такую прорву.

П. грошай.

4. Пра каго-, што-н., што паглынае, пажырае многа чаго-н. (разм., неадабр.).

Якая п.: не ўкарміць яго!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абарача́льнасць 1, ‑і, ж.

1. Спец. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад, рух са зваротам да зыходнага месца за пэўны прамежак часу. Абарачальнасць вагонаў.

2. Праходжанне тавараў, грошай і пад. праз абарот (у 3 знач.). Абарачальнасць абаротных сродкаў.

абарача́льнасць 2, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць абарачальнага. Абарачальнасць хімічных рэакцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насчёт предлог с род. нако́нт (каго, чаго); (о, об) аб (кім, чым), пра (каго, што);

насчёт э́того нако́нт гэ́тага;

говори́ть насчёт де́нег гавары́ць нако́нт гро́шай (пра гро́шы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

1. Набыць шляхам абмену нейкую колькасць чаго‑н. Намяняць марак. □ З хаты памянялі на яду ўсё, што можна было памяняць. Цяпер трэба рабіць нейкі абарот.. Ніна прыкідвае, колькі яна можа намяняць за тое, што ў торбе. Арабей.

2. Разменьваючы, набыць якую‑н. колькасць дробных грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́старчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм.

1. што, чаго і без дап. Выгадаць, выкраіць. Трэба ж .. [Васільку і Марынцы] адзенне справіць лепшае ды на кіно капейку выстарчыць. Сабаленка.

2. безас. чаго. Знайсціся ў дастатковай колькасці, хапіць. Не выстарчыла часу. Грошай не выстарчыла. □ А здаецца, не выстарчыць слоў, каб сказаць пра знаёмае добра. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пасвіць сов.

1. вы́пасти, откорми́ть (на подножном корму);

в. каня́ — вы́пасти (откорми́ть) коня́;

2. зарабо́тать пастьбо́й;

в. шмат гро́шай — зарабо́тать пастьбо́й мно́го де́нег;

3. истощи́ть пастьбо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераплаці́ць сов., в разн. знач. переплати́ть;

п. за паку́пку — переплати́ть за поку́пку;

ко́лькі я ўжо гро́шайі́ў за кні́гі! — ско́лько я уже́ де́нег переплати́л за кни́ги!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пражы́ць сов., в разн. знач. прожи́ть;

п. во́семдзесят гадо́ў — прожи́ть во́семьдесят лет;

п. год на по́ўдні — прожи́ть год на ю́ге;

п. шмат гро́шай — прожи́ть мно́го де́нег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)