Verbum

сістэматыза́тар, ‑а, м.

Асоба, якая займаецца сістэматызацыяй чаго‑н.

скіда́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для скідвання чаго‑н.

смо́льшчык, ‑а. м.

Рабочы, які займаецца смаленнем чаго‑н.

уніфіка́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць уніфікацыю чаго‑н.

электрападаграва́льнік, ‑а, м.

Электрычны прыбор для падагравання чаго‑н.

электрасілкава́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне чаго‑н. электраэнергіяй. Схема электрасілкавання.

эмаліро́ўшчык, ‑а, м.

Майстар, які займаецца эмаліроўкай чаго‑н.

глыбіня́, ‑і; мн. глыбіні, ‑бінь; ж.

1. Адлегласць ад паверхні чаго‑н. да дна. Глыбіня рэчкі. Вымераць марскія глыбіні. □ Па барознах шэрых Раённы аграном ідзе, Каб глыбіню раллі праверыць. Танк.

2. Месца, значна аддаленае ад паверхні чаго‑н. Ззяюць, граюць рыбкі У сіняй глыбіні. Бядуля.

3. чаго. Месца, прастора, аддаленая ад граніц чаго‑н. або размешчаная ўнутры, усярэдзіне чаго‑н. Лясніцкі і Прыборны прабіраліся па вузкай сцежцы ў глыбіню лесу. Шамякін. // перан. Унутраная вобласць чаго‑н.; тое, у чым змяшчаецца аснова, сутнасць чаго‑н. Творчасць пісьменніка бярэ пачатак з глыбінь народнага жыцця. // перан. Пра далёкае мінулае. Адплываюць бурна вёсны, леты у нямую глыбіню вякоў. Смагаровіч.

4. толькі адз. Змястоўнасць, важнасць. Глыбіня пачуцця. □ У кожнай песні свае тоны І свой адбітак глыбіні. Колас. // Ступень ахопу чаго‑н. Глыбіня крызісу.

•••

Да глыбіні душы (сэрца) — вельмі моцна (крануць, уразіць і пад.).

У глыбіні душы (сэрца) — пра пачуцці, перажыванні чалавека, скрытыя ад іншых людзей.