безу́мие ср.

1. (сумасшествие) вар’я́цтва, -ва ср.;

2. (безрассудство) вар’я́цтва, -ва ср., шале́нства, -ва ср., безразва́жнасць, -ці ж., утрапёнасць, -ці ж.;

◊

до безу́мия без па́мяці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пострада́ть сов.

1. (от чего; и без доп.) папаку́таваць;

2. (за каго, што) пацярпе́ць, папаку́таваць;

3. (потерпеть ущерб) пане́сці стра́ту, пацярпе́ць; (подвергнуть порче) папсава́цца, сапсава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сомне́ние сумне́нне, -ння ср.;

его́ взяло́ сомне́ние яго́ ўзяло́ сумне́нне;

не подлежи́т сомне́нию не падляга́е сумне́нню, не выкліка́е сумне́ння;

◊

без сомне́ния, вне сомне́ния безумо́ўна, бясспрэ́чна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брандма́йстар, ‑тра, м.

Уст. Начальнік пажарнай каманды. Не дрэнныя брандмайстар вочы мае: Надоечы Здалёк Убачыў ён дымок А дыму ж без агню, напэўна, не бывае. Крапіва.

[Ням. Brandmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канава́л, ‑а, м.

Разм.

1. Лекар без спецыяльнай ветэрынарнай адукацыі, які займаецца лячэннем коней. // Чалавек, які пакладае коней.

2. Пагард. Пра дрэннага ўрача, невука ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабу́шы, ‑аў; адз. бабуша, ‑ы, ж.

Пантофлі без заднікаў. У бабушах тут [у Тэтуане] ходзяць амаль усе. Дзіўна, як гэтыя вялізныя пантофлі не падаюць з ног. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескары́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які зроблены без жадання атрымаць асабістую карысць. Бескарыслівы высакародны ўчынак. Бескарыслівая дапамога. // Якому не характэрна карыслівасць, імкненне да асабістай выгады. Бескарыслівае служэнне народу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бісі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Паўтарыць (паўтараць) або выканаць (выконваць) звыш праграмы які‑н. твор па жаданню публікі. Бісіраваць песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айчы́м, ‑а, м.

Муж маці ў адносінах да яе дзяцей ад папярэдняга шлюбу; няродны бацька. Рос Васіль без бацькі, з айчымам, які яго не любіў. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арго́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, які ўваходзіць у склад паветра (выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпаў, у рэкламных асвятляльных прыладах і інш.).

[Ад грэч. argos — нядзейны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)