шкловарэ́нне, ‑я, н.

Спец. Прыгатаванне шкляное масы шляхам плаўлення кварцавага пяску з дабаўленнем некаторых іншых рэчываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго (што). Вазіць на чым-н. дзеля прагулкі, забавы.

К. на лодцы.

К. на машыне.

2. што. Апрацоўваць шляхам пракаткі (спец.).

К. ліставое жалеза.

|| наз. ката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апліка́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Стварэнне малюнка, узору, арнаменту шляхам нашыўкі (наклейвання) на што-н. кавалачкаў рознакаляровай паперы, матэрыі і пад.

2. Карціна, арнамент і пад., створаныя такім чынам.

|| прым. аплікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сячэ́нне, -я, н.

1. гл. сячы.

2. Паверхня, плоскасць, па якой што-н. рассечана, разрэзана.

Падоўжанае с.

С. карнізаў з мармуру.

С. электрычнага проваду.

Кесарава сячэнне — аперацыя вымання плода шляхам разрэзу брушной сценкі і маткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улічы́ць, -ічу́, -ічыш, -ічыць; -ічаны; зак.

1. каго-што. Устанавіць наяўнасць шляхам падліку.

У. усіх спецыялістаў.

У. расходы.

2. што. Прыняць пад увагу, у разлік.

У. заўвагу.

У. мінулы вопыт.

|| незак. улі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Спец. Зварыць, злучыць шляхам зваркі вялікую колькасць чаго‑н. Назварваць труб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваадно́сіны, ‑сін; адз. няма.

Від грамадскіх адносін паміж людзьмі, якія рэгулююцца шляхам устанаўлення і дастасавання прававых норм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канасаме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Дакумент аб прыняцці грузаў, які выдаецца адправіцелю пры перавозцы грузу марскім шляхам.

[Фр. connaissement.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін’е́кцыя, ‑і, ж.

Увядзенне лякарства ў тканкі і поласці арганізма шляхам упырсквання. Ін’екцыя пеніцыліну. Ін’екцыя ў пухліну.

[Ад лац. injectio — укідванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джын, ‑у, м.

Гарэлка, прыгатаваная шляхам перагонкі хлебнага спірту з ядлоўцавымі ягадамі (пашырана ў ЗША, Англіі, Нідэрландах).

[Англ. gin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)