Verbum

канфу́з, -у, м. (разм.).

Стан няёмкасці, збянтэжанасці; няёмкае, часам смешнае становішча.

Вось такі к. здарыўся.

|| прым. канфу́зны, -ая, -ае.

К. выпадак.

ко́лючы, -ая, -ае.

1. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што-н.

Колючая зброя.

2. Які стварае адчуванне ўколу (уколаў).

К. боль.

ско́рам, -у, м.

1. Скаромная (мясная або малочная) ежа.

Чым такі с., ды лепш нішчымніца (прыказка).

2. Тое, што і мясаед.

незлічо́ны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка або немагчыма палічыць; непамерны па колькасці.

Незлічоныя галасы птушак.

Незлічонае багацце.

|| наз. незлічо́насць, -і, ж.

нячу́тны, -ая, -ае.

Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім, вельмі ціхі.

Прайсці нячутнымі крокамі.

|| наз. нячу́тнасць, -і, ж.

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

зла́джаны, -ая, -ае.

1. Такі, у якім дасягнута ўзаемная згода; дружны.

Зладжаная работа.

2. Стройны, гарманічны.

Зладжаныя спевы.

|| наз. зла́джанасць, -і, ж.

уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

упа́дачны, -ая, -ае.

Такі, які бывае пры ўпадку ў грамадскім, культурным жыцці, пасіўна-безнадзейны.

Упадачная гаспадарка.

У. настрой.

|| наз. упа́дачнасць, -і, ж.