◎ Печане́ўя ’жоўцевы пузыр’ (Варл.). Відаць, вытворнае ад печані ’вантробы разам з ныркамі’ (Нік. Очерки), печані ’пячонка’ (ашм., Стан.). Да печань (гл.). Суф. -еўе выражае сукупнасць прадметаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дазіме́трыя, -і, ж. (спец.).

Галіна прыкладной фізікі, у якой вывучаюцца фізічныя велічыні, што характарызуюць дзеянне іанізуючых выпрамяненняў, а таксама сукупнасць метадаў вымярэння і разліку дозы іанізуючых выпрамяненняў.

|| прым. дазіметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нафтаперапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Сукупнасць тэхналагічных прыёмаў, якія ўжываюцца для атрымання таварных прадуктаў з нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксіяма́тыка, ‑і; ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць аксіём, пакладзеных у аснову той або іншай навукі. Аксіяматыка геаметрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнопраду́кцыя і льнопраду́кцыя, ‑і, ж.

Сукупнасць прадуктаў, атрыманых пры вырошчванні і апрацоўцы лёну (ільнотраста, ільновалакно і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іхтыяфа́уна, ‑ы, ж.

Сукупнасць відаў рыб якога‑н. геаграфічнага раёна, воднага басейна і пад. Іхтыяфауна Балтыйскага мора.

[З грэч. ichtys — рыба і лац. Fauna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццядзе́йнасць, ‑і, ж.

1. Сукупнасць жыццёвых функцый арганізма.

2. перан. Дзейнасць, функцыяніраванне чаго‑н. Жыццядзейнасць чалавечага грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры германскіх народаў; германская філалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазіме́трыя, ‑і, ж.

Сукупнасць метадаў вымярэння дозы радыеактыўнага выпрамянення, а таксама вывучэнне яго ўздзеяння на арганізм чалавека.

[Ад грэч. dosis — порцыя, доза і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славяназна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навуковых дысцыплін аб мовах, літаратурах, фальклоры, гісторыі, матэрыяльнай і духоўнай культуры славянскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)