пацы́кваць

‘спыняць каго-небудзь вокрыкам «цыц», «ц-с-с», прыкрыкваць, забараняючы рабіць што-небудзь (пацыкваць на каго-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пацы́кваю пацы́кваем
2-я ас. пацы́кваеш пацы́кваеце
3-я ас. пацы́квае пацы́кваюць
Прошлы час
м. пацы́кваў пацы́квалі
ж. пацы́квала
н. пацы́квала
Загадны лад
2-я ас. пацы́квай пацы́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пацы́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налажы́цца, -лажу́ся, -ло́жышся, -ло́жыцца; зак. (разм.).

Налаўчыцца рабіць што-н.

Не налажылася яна яшчэ да такой работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак., што і без дап.

Рабіць брыдкім, непрыгожым.

Гэта прычоска брыдзіць твой твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакрысе́, прысл.

1. Патроху, невялікімі долямі.

П. ўсяго пакаштаваць.

2. Паступова, не адразу.

Рабіць гэта можна п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

Рабіць пеністым.

Вецер пеніў хвалі.

|| зак. успе́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксеракапі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) ксеракопію.

К. артыкул.

|| наз. ксеракапі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глупи́ть несов., разг.

1. рабі́ць глу́пства;

2. (дурить) дуры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

следи́ть​II несов., разг. (делать следы) слядзі́ць, рабі́ць сляды́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́хады, -даў ед. нет ме́ры, шаги́;

рабі́ць з. — принима́ть ме́ры; де́лать ну́жные шаги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предпринима́ть

1. (начинать) пачына́ць, распачына́ць; (браться за что-л.) бра́цца (за што); (организовать) арганізо́ўваць;

предпринима́ть изда́ние журна́ла пачына́ць (распачына́ць) выда́нне часо́піса, бра́цца за выда́нне часо́піса;

2. (делать) рабі́ць;

ну́жно что́-л. предпринима́ть трэ́ба што-не́будзь рабі́ць, трэ́ба рабі́ць не́йкія за́хады;

◊

предпринима́ть шаги́ рабі́ць за́хады;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)