Verbum

беспіло́тны, ‑ая, ‑ае.

Які ляціць без пілота; якім кіруюць з зямлі. Беспілотны апарат.

верталёт, ‑а, М ‑лёце, м.

Лятальны апарат, прыстасаваны для вертыкальнага ўзлёту і пасадкі.

апрасня́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады ад раствораных у ёй солей.

дырыжа́бль, ‑я, м.

Паветраплавальны апарат з авіяцыйным рухавіком і з корпусам, напоўненым газам.

[Фр. dirigeable.]

дыстыляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыстыляцыі, прызначаны для дыстыляцыі. Дыстыляцыйны апарат.

інгаля́тар, ‑а, м.

1. Апарат для лячэння інгаляцыяй.

2. Тое, што і інгаляторый.

інтраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтраскапіі, прызначаны для яе. Інтраскапічны апарат.

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

магніто́ла, ‑ы, ж.

Радыётэхнічны апарат бытавога прызначэння, які канструкцыйна аб’ядноўвае радыёпрыёмнік і магнітафон.

ракетапла́н, ‑а, м.

Самалётападобны лятальны апарат, прызначаны для палётаў у шырокім дыяпазоне скорасцей.