прабуксо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабуксоўваць — прабуксаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прабываць — прабыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правейваць — правеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правозіць — правезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праворваць — праараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правяра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяраць — праверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагаблёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаблёўваць — прагабляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаворваць — прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праглынаць — праглынуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграбаць — прагрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)