распамяну́ць

‘распамянуць каго-небудзь, што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распамяну́ распамянё́м
2-я ас. распамяне́ш распаменяце́
3-я ас. распамяне́ распамяну́ць
Прошлы час
м. распамяну́ў распамяну́лі
ж. распамяну́ла
н. распамяну́ла
Загадны лад
2-я ас. распамяні́ распамяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распамяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растрындзе́ць

‘раззваніць што-небудзь (навіны) і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растрынджу́ растрындзі́м
2-я ас. растрындзі́ш растрындзіце́
3-я ас. растрындзі́ць растрындзя́ць
Прошлы час
м. растрындзе́ў растрындзе́лі
ж. растрындзе́ла
н. растрындзе́ла
Загадны лад
2-я ас. растрындзі́ растрындзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час растрындзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саштукава́ць

‘закрыць адтуліну ў чым-небудзь; сшыць што-небудзь з кавалкаў тканіны; змайстраваць, вынайсці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саштуку́ю саштуку́ем
2-я ас. саштуку́еш саштуку́еце
3-я ас. саштуку́е саштуку́юць
Прошлы час
м. саштукава́ў саштукава́лі
ж. саштукава́ла
н. саштукава́ла
Загадны лад
2-я ас. саштуку́й саштуку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час саштукава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрабану́ць

‘скрабануць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь, за што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скрабану́ скрабанё́м
2-я ас. скрабане́ш скрабаняце́
3-я ас. скрабане́ скрабану́ць
Прошлы час
м. скрабану́ў скрабану́лі
ж. скрабану́ла
н. скрабану́ла
Загадны лад
2-я ас. скрабані́ скрабані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скрабану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скраба́ць

‘скрабаць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь, за што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скраба́ю скраба́ем
2-я ас. скраба́еш скраба́еце
3-я ас. скраба́е скраба́юць
Прошлы час
м. скраба́ў скраба́лі
ж. скраба́ла
н. скраба́ла
Загадны лад
2-я ас. скраба́й скраба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скраба́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скра́бнуць

‘скрабнуць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь, за што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скра́бну скра́бнем
2-я ас. скра́бнеш скра́бнеце
3-я ас. скра́бне скра́бнуць
Прошлы час
м. скра́бнуў скра́бнулі
ж. скра́бнула
н. скра́бнула
Загадны лад
2-я ас. скра́бні скра́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час скра́бнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перемежа́ющийся

1. прич. які́ (што) перамяжо́ўваецца; які́ (што) чаргу́ецца (з чым); які́ (што) змяня́ецца (чым); які́ (што) пераплята́ецца (з чым); які́ (што) пераме́шваецца (з чым); які́ (што) ідзе́ (з’яўля́ецца, узніка́е и т. п.) упераме́жку (з чым); см. перемежа́ться;

2. прил. пераме́жны; (с перерывами) з праме́жкамі;

перемежа́ющаяся лихора́дка мед. пераме́жная тра́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіна́нне (чым) ср. обёртывание, обвёртывание, завёртывание (во что); см. абвіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіна́ць (чым) несов. обёртывать, обвёртывать, завора́чивать (во что); см. абвіну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звыка́цца (з кім, чым) несов. свыка́ться, привыка́ть (к кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)