ухо́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго (што). Пазбавіць жыцця, забіць.

2. каго (што). Змардаваць, змучыць.

Уходала яго хвароба.

Уходалі сіўку крутыя горкі (прымаўка).

3. што. Патраціць, расходаваць або з’есці.

У. многа грошай.

Уходалі гаршчок кашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парша́, -ы́, ж.

1. Заразная скурная хвароба, а таксама струпы, якія паяўляюцца пры гэтай хваробе на скуры пад валасамі.

2. Захворванне сельскагаспадарчых раслін, якое характарызуецца паверхневым паражэннем тканак (з’яўленнем на сцёблах, лісці, клубнях, пладах плям, барадавак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суправаджа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак., чым.

1. Адбывацца адначасова з чым-н.

Навальніца суправаджалася градам.

2. Мець сваім вынікам што-н.

Хвароба суправаджалася ўскладненнем.

3. Быць забяспечаным чым-н., дапаўняцца чым-н.

С. каментарыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жамчу́жны жемчу́жный;

~ныя кара́лі — жемчу́жное ожере́лье;

○ ~ная хваро́ба — вет. жемчу́жная боле́знь;

ж. пат — жемчу́жный пат

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́ўніцца сов., разг.

1. (продлиться) затяну́ться;

2. (о болезни) затяну́ться, застаре́ть;

хваро́ба ~нілася — боле́знь затяну́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паду́чий прил., уст. паду́чы;

паду́чая боле́знь паду́чая хваро́ба (паду́чка);

паду́чая звезда́ астр. зні́чка; см. па́дающий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вагні́ца ’хвароба’ (КТС). Да агонь. Параўн. рус. вогник, укр. вогневиця, огневиця ’тс’. Словаўтваральная паралель в.-луж. wodnica ’вадзяная хвароба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нервовахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Чалавек, у якога назіраецца нервовая хвароба. Нервовахворы чалавек. / у знач. наз. нервовахво́ры, ‑ага, м.; нервовахво́рая, ‑ай, ж. Клініка для нервовахворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаране́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Трывала замацавацца, застарэць; укараніцца. Хвароба закаранела. // Зрабіцца ўпартым, непапраўным, поўнасцю аддаўшыся якім‑н. звычкам, пачуццям. Закаранець у дрэнных прывычках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца сем месяцаў. Сямімесячная хвароба. // Разлічаны на сем месяцаў. Сямімесячныя запасы прадуктаў.

2. Узростам у сем месяцаў. Сямімесячнав дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)