Verbum

ха́барнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто бярэ хабар.

|| ж. ха́барніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

экспрапрыя́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто экспрапрыіруе што-н.

|| прым. экспрапрыя́тарскі, -ая, -ае.

апане́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. (кніжн.). Той, хто апаніруе каму-н.

Афіцыйны а. на абароне дысертацыі.

2. Той, хто наогул выступае як праціўнік у спрэчцы.

|| ж. апане́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. апане́нцкі, -ая, -ае.

перакі́дацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

3 цяжкасцю пражыць, перабыць які-н. час.

Той-сяк так перакідаліся.

перапі́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто перапісвае што-н.

|| ж. перапі́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

буя́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто схільны буяніць; скандаліст.

Гэты б. вядомы далёка.

валакі́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто стварае валакіту.

|| ж. валакі́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

вінагра́дар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца вінаградарствам (у 1 знач.).

|| прым. вінагра́дарскі, -ая, -ае.

выкрада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выкрадае.

В. дакументаў.

|| ж. выкрада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.