перакрыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак.

1. што. Зрабіць крывым, перакасіць.

П. раму.

2. звычайна безас., каго-што. Надаць скрыўлены выраз (твару, губам).

Ад болю перакрывіла твар.

3. каго. Перадражніць, падаць у смешным выглядзе.

|| незак. перакрыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нерво́вы, -ая, -ае.

1. гл. нерв.

2. Лёгка ўзбуджальны, з раздражненнем нерваў.

Н. твар.

3. Якога лёгка расхваляваць; неспакойны.

Нервовая жанчына.

4. Неспакойны, трывожны (аб рабоце, жыцці і пад.).

Нервовая праца.

|| наз. нерво́васць, -і, ж. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Апэцкаць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́йваць, ‑ае; незак.

Тое, што і абвяваць. Лагодны вецер абвейваў твар. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ззеляне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ззелянеў; пазелянелы. Ззелянелы твар. Ззелянелы ад моху камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Спэцкаць, абпэцкаць. Змурзаць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напама́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Намазаць, нацерці памадай. Напамадзіць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Панесці слой пудры. Напудрыць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарумя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Нацерці, пакрыць сабе твар румянамі. Жанчына нарумянілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмугле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць смуглым, смуглейшым. Твар пасмуглеў ад сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)