прые́зджы, ‑ая, ‑ае.
Які прыехаў, прыбыў адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прые́зджы, ‑ая, ‑ае.
Які прыехаў, прыбыў адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгубі́цца, ‑гублюся, ‑губішся, ‑губіцца;
1.
2. Страціць на нейкі час рашучасць, здольнасць разумець, дзейнічаць (ад хвалявання, страху, збянтэжанасці); прыйсці ў замяшанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хаці́на, ‑ы,
Тое, што і хата (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рост, -у,
1. Павелічэнне арганізма або асобных органаў у працэсе развіцця.
2. Павелічэнне ў колькасці, у памерах; развіццё.
3. Узмацненне, павышэнне.
4. Удасканаленне ў працэсе развіцця.
5. Вышыня чалавека або жывёлы.
Ва ўвесь рост, на ўвесь рост —
1) выпраміўшыся;
2)
3)
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пры́шва 1 ’драўляны вал у ткацкім станку, на які навіваюць ніткі асновы або вытканае палатно’ (
Пры́шва 2, мн. л. пры́швы, пры́шву ’пярэдняя частка ботаў, якая пакрывае пальцы і пярэднюю частку ступні; галоўкі’ (
◎ Пры́шва 3, прышвы, прішва, прішвы ’паплёт (у страсе паверх саломы)’; ’жэрдка ў паплёце’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́езд, ‑у,
1.
2. Месца, праз якое выязджаюць адкуль‑н., куды‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ншыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
1. Зрабіць меншым па аб’ёму, колькасці, велічыні.
2. Зрабіць меншым па ступені, сіле, інтэнсіўнасці праяўлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́тарга, ‑і,
1.
2.
3. Даўнейшае вёсельнае судна, род галеры, на якім грабцамі былі засуджаныя.
[Ад грэч. katergon — галера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадыхо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць;
1. Адысці на нейкую адлегласць, у іншае месца — пра ўсіх, многіх.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́сека, ‑і,
1. Высечаная, выкарчаваная дзялянка лесу.
2. Поле на месцы выкарчаванага лесу.
3. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)