Verbum

вар’і́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., што (кніжн.).

Відазмяняць, даваць новыя варыянты, перайначваць.

В. апавяданне.

пастаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Паставіць усё, многае.

П. снапы.

П. новыя хаты.

перасяле́нчы, -ая, -ае (афіц.).

Які мае адносіны да перасялення людзей на новыя месцы.

П. камітэт.

землепрахо́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

Даўнейшая назва падарожніка-даследчыка, які адкрываў новыя землі.

Рускі з.

Сямён Дзяжнёў.

нагаві́цы, -ві́ц і -аў (разм.).

Штаны.

Новыя н.

|| памянш.-ласк. нагаві́чкі, -чак.

|| прым. нагаві́чны, -ая, -ае.

Н. матэрыял.

прадукты́ўны, -ая, -ае.

У граматыцы: здольны ўтвараць новыя словы або формы слоў.

П. суфікс.

|| наз. прадукты́ўнасць, -і, ж.

непрадукты́ўны, -ая, -ае.

У граматыцы: такі, пры дапамозе якога не ўтвараюцца новыя словы.

Непрадуктыўныя суфіксы.

|| наз. непрадукты́ўнасць, -і, ж.

тра́нты, -аў (разм.).

1. Лахманы, старая падраная адзежа, бялізна.

2. Пра жаночыя ўборы (неадабр.).

Кожны дзень новыя т. купляе.