всы́пать сов.

1. усы́паць, мног. паўсыпа́ць;

2. (побить, отругать) усы́паць, даць ды́хту;

всы́пать горя́чих усы́паць гара́чых, даць ды́хту;

всы́пать как сле́дует усы́паць як ма́е быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снабди́ть сов.

1. забяспе́чыць; (доставить) даста́віць;

снабди́ть рабо́чих инструме́нтами забяспе́чыць рабо́чых інструме́нтамі;

2. (добавить к чему-л.) даць;

снабди́ть кни́гу коммента́риями даць да кні́гі камента́рыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пада́тлы ’прыемны’ (ТС). Да даць, даваць. Параўн. літар. падатлівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Но́сцам ’нагой, выспяткам’ (Некр. і Байк.; калінк., З нар. сл.; жытк., Мат. Гом., ТС), ндссам ’нагою, наском бота’ (Янк. 1), носца: даць носцадаць выспятка’ (ТС). Відаць, ад ⁺носец ’насок (бота)’, памянш. да нос (гл.), параўн. укр. «вдарив иого носаком» (Грынч.); формы тыпу ндсцык ’выспятак’ (Ян.), нос‑ цакам, насцакдм ’выспяткам’ (Мат. Гом.) другасныя, параўн. таксама народнаэтымалагічныя ўтварэнні: ногца: даць ногца (Некр. і Байк., да нага).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

старт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Момант пачатку спартыўных спаборніцтваў.

Узяць с. (пачаць спаборнічаць). Даць с. (даць знак да пачатку спаборніцтва).

2. Месца, адкуль пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні.

С. знаходзіцца на другім канцы пляцоўкі.

3. Момант ўзлёту лятальнага апарата; месца, з якога праводзіцца яго ўзлёт.

4. перан. Пачатак чаго-н.

С. у навуцы пачаўся з цікавага артыкула.

|| прым. ста́ртавы, -ая, -ае.

Стартавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакла́дчык, ‑а, м.

Той, хто робіць даклад (у 1 знач.). Даць заключнае слова дакладчыку. □ — Наш калгас можа даць не менш як сто пяцьдзесят цэнтнераў мяса і па восемсот малака на кожныя сто гектараў, — гаварыў дакладчык. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашко́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

З’явіцца перашкодай для каго-, чаго-н., не даць магчымасці здзейсніць што-н.

Вайна перашкодзіла скончыць інстытут.

Яму перашкодзілі працаваць.

|| незак. перашкаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нара́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й; зак.

1. каго-што. Параіць, парэкамендаваць для якой-н. мэты.

Н. добрага печніка.

2. з інф., каму і без дап. Даць параду зрабіць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даспялі́ць, ‑спялю, ‑спеліш, ‑спаліць; зак., што.

Даць магчымасць даспець, зрабіць спелым. Даспяліць памідоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́спеліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Даць магчымасць паспець. Выспеліць памідоры на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)