Verbum

чалаве́чы, -ая, -ае.

1. гл. чалавек.

2. Тое, што і чалавечны.

Чалавечыя адносіны.

Паступіць па-чалавечы (прысл.).

справядлі́васць, -і, ж.

1. гл. справядлівы.

2. Справядлівыя, аб’ектыўныя адносіны да каго-н.

Раздзяліць грошы па справядлівасці.

старарэжы́мны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да старога рэжыму; адсталы, аджыўшы.

Старарэжымныя часы.

|| наз. старарэжы́мнасць, -і, ж.

старэ́чы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да старога (у 1 знач.), належыць яму.

С. кашаль.

Старэчая паходка.

сухапу́тны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дзеянняў на сушы, руху па сушы.

Сухапутныя войскі.

Сухапутнае падарожжа.

зоа... (а таксама заа...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да заалогіі, напр.: зоакабінет, зоафакультэт;

2) які мае адносіны да жывёл, напр.: зоаінжынер, зоамагазін, зоапаталогія, зоапланктон; «зоа...» пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад.

дзе́ля, прыназ. з Р.

1. каго-чаго. Выражае мэтавыя адносіны, ужыв. пры абазначэнні асобы ці прадмета, у інтарэсах якіх здзяйсняецца што-н.

Д. агульнай справы.

Я зраблю гэта д. вас.

2. чаго. Выражае мэтавыя адносіны, ужыв. пры абазначэнні мэты дзеяння.

Д. адпачынку.

Д. кавалка хлеба.

рыба...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да рыбы, яе лоўлі, да развядзення, апрацоўкі рыбы, напр.: рыбаапрацоўка, рыбаахова, рыбагадавальнік, рыбагаспадарка, рыбаедны, рыбалакацыя, рыбапрамысловы;

2) які мае адносіны да рыбы (у 2 знач.), да рыбных прадуктаў, напр.: рыбавяндлярны, рыбазасольны, рыбакансервы, рыбамаразільны, рыбапрадукты.

іме́нны, -ая, -ае.

У граматыцы: які мае адносіны да скланяльных часцін мовы (назоўніка, прыметніка, лічэбніка, займенніка).

Іменнае скланенне.