Verbum

чапі́цца, чаплю́ся, чо́пішся, чэ́піцца; незак. (разм.).

1. Зачэплівацца за што-н.

2. перан. Прыдзірацца, прыставаць да каго-н.

Чаго ты чэпішся да яго?

абдзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.

1. Нічога не даць ці даць менш, чым іншым, дзелячы ці размяркоўваючы што-н.

Усіх надзяліў, а сябе абдзяліў.

Прырода абдзяліла яго ростам.

2. Надзяліць усіх (многіх) чым-н., даючы кожнаму яго долю.

А. дзяцей цукеркамі.

|| незак. абдзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і абдзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абдзе́льванне, -я, н.

наро́г, -а, М -ро́зе, мн. -і, -аў, м.

Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і перадае яго на адвал.

|| прым. наро́жны, -ая, -ае.

вядо́ма.

1. пабочн. сл. Зразумела, канечне, несумненна.

Нам хацелася, в., пачуць ад яго нешта незвычайнае.

2. часц. Бясспрэчна, так.

Ты напішаш мне? — В. напішу.

мандары́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Цытрусавае пладовае дрэва сямейства рутавых, а таксама яго кісла-салодкі духмяны плод.

|| прым. мандары́навы, -ая, -ае.

М. сіроп.

ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

архітэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Будова мастацкага твора, арганічная ўзаемасувязь яго галоўных і другарадных элементаў; кампазіцыя.

А. рамана.

|| прым. архітэктані́чны, -ая, -ае.

бац, выкл.

1. Ужыв. для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (разм.).

2. у знач. вык. Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.

Бац яго па спіне.

адгрыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; зак.

1. Перастаць грымець.

Адгрымеў гром.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Адгрымелі баі.

Адгрымела яго слава.

прастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. прастрэліць.

2. што. Мець магчымасць абстрэльваць які-н. участак поўнасцю, на ўсёй прасторы яго.

П. пазіцыі праціўніка.