самаабаграва́нне, ‑я, н.

Абаграванне самога сябе, саміх сябе ўнутраным цяплом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́мніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., каго-што, пра каго-што, аб кім-чым і з дадан. сказам.

Трымаць у памяці, не забываць.

П. сваё маленства.

П. верш на памяць.

П. пра сяброў.

П. аб сваіх абавязках.

◊

Не помніць сябе ад чаго — будучы ўсхваляваным, не кантраляваць сваіх дзеянняў, учынкаў.

Не п. сябе ад шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкідвацца, прытварацца, падрабляцца, рысавацца, сімуляваць; удаваць, разыгрываць (разм.); маскіравацца (перан.) □ рабіць выгляд, выдаваць сябе, выстаўляць сябе, удаваць з сябе, строіць з сябе, строіць блазна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

◎ Нашу́шкацца, нашуштацца ’многа надзець на сябе’ (ТС, жытк., Жыв. сл.). Да шу́шкацца ’апрануць на сябе шмат’ і ’поркацца, шамацець, шаптацца’, параўн. нашу́шкацца ’нагаварыцца шэптам’ (Нас.), а таксама рус. нашу́шкаться, начу́чкаться ’многа на сябе адзець’ (дан., СРНГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заста́вить​II сов. (обязать) прыму́сіць, заста́віць;

заста́вить ждать себя́ прыму́сіць чака́ць сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накли́кать сов. наклі́каць;

наклика́ть (на себя́) беду́ разг. накліка́ць (на сябе́) бяду́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запя́цца, -пну́ся, -пне́шся, -пне́цца; -пнёмся, -пняце́ся, -пну́цца; -пні́ся; зак., чым (разм.).

Прыкрыць сябе чым-н.

З. фартухом.

|| незак. запіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Трымаць сябе арыгіналам (у 2 знач.), старацца быць непадобным да іншых.

|| зак. зарыгіна́льнічаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самагу́бны, -ая, -ае.

1. гл. самагубства.

2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).

С. ўчынак.

Самагубнае рашэнне.

|| наз. самагу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падтулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., што.

Падагнуўшы, скурчыўшы, падабраць або прыціснуць да сябе.

Сабака падтуліў хвост.

|| незак. падту́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)