злічэ́нне, ‑я,
1. Улік, падлік.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злічэ́нне, ‑я,
1. Улік, падлік.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клі́напіс, ‑у,
1.
2. Тэкст, напісаны клінапісам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́дыё,
1.
2. Прылада, апарат для прыёму гукаў такім чынам.
3. Тое, што перадаецца такім спосабам (перадачы, музыка
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асе́ласць, ‑і,
Уласцівасць аселага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідрапо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гідрапонікі, заснаваны на прынцыпах гідрапонікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбаніза́цыя, ‑і,
1. Насычэнне якога‑н. раствору, вадкасці вуглякіслым газам.
2.
[Ад лац. carbo, carbonis — вугаль.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
качава́ць, качую, качуеш, начуе;
Весці неаселы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Паме́ліхі ’завознікі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
свірнавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да свірна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́раб, -у,
1.
2. Якасны бок апрацоўкі чаго
3.
4. пераважна
Аўчынка вырабу не варта (прымаўка) — справа, не вартая турбот.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)