перестре́ливать несов.
1. (всех, многих) страля́ць;
2. (ещё раз) перастрэ́льваць;
3. (расходовать стрельбой) разг. расстрэ́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плёвый прост. пусты́; (легко исполнимый) лёгкі;
плёвое де́ло гэ́та раз плю́нуць, гэта пуста́я (лёгкая) спра́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
се́мью нареч. (при умножении) сем у…;
се́мью семь сем у сем, сем раз па сем.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
като́ры мест.
1. вопр. и относ. кото́рый;
к. табе́ год? — кото́рый тебе́ год?;
~рая гадзі́на? — кото́рый час?;
к. раз вы гэта ро́біце? — кото́рый раз вы это́ де́лаете?;
ты́я, ~рыя працава́лі ў ле́се — те, кото́рые рабо́тали в лесу́;
2. неопр. (не первый) кото́рый;
к. дзень яго́ ўжо чака́ем — кото́рый день его́ уже́ ждём;
к. раз табе́ гавару́ — кото́рый раз тебе́ говорю́;
3. неопр., разг. (некоторые, иные) кото́рый;
~рыя ўжо прые́халі, а ~рыя яшчэ́ ў даро́зе — кото́рые уже́ прие́хали, а кото́рые ещё в пути́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакіпяці́ць, ‑пячу, ‑пяціш, ‑пяціць; зак., што.
Закіпяціць яшчэ раз. Перакіпяціць суп. Перакіпяціць ваду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.
Вымасціць нанава, яшчэ раз, іначай. Перамасціць вуліцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уво́сьмера, прысл.
У восем раз, у восем частак і пад. Скласці паперу ўвосьмера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрэ́заць сов.
1. в разн. знач. отре́зать; (пилой — ещё) отпили́ть;
а. касу́ — отре́зать ко́су;
а. кава́лак са́ла — отре́зать кусо́к са́ла;
а. гекта́р сенажа́ці — отре́зать гекта́р сеноко́са;
а. шлях праці́ўніку — отре́зать путь проти́внику;
2. перен. отре́зать;
— Хо́піць, — ~зала яна́. — Хва́тит, — отре́зала она́;
◊ як нажо́м а. — как ножо́м отре́зать;
сем разо́ў адме́рай, а раз адрэ́ж — посл. семь раз отме́рь, оди́н раз отре́жь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Раздзе́л ’частка ў кнізе’ (Гарэц.). Ад раз- і дзяліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разжу́хацца ’пасварыцца’ (Янк.). Ад раз- і жу́хаць ’рэзка кідаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)