стапі́ць, стаплю, стопіш, стопіць;
1. Змяшаць, злучыць адно з другім, падаграваючы
2. Растапіць усё да канца пры награванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стапі́ць, стаплю, стопіш, стопіць;
1. Змяшаць, злучыць адно з другім, падаграваючы
2. Растапіць усё да канца пры награванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удву́х,
У колькасці двух мужчын.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узаемавы́ручка, ‑і,
Узаемная выручка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хо́ду,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспана́т, ‑а,
Прадмет, які выстаўляецца ў музеі або на выстаўцы для агляду.
[Ад лац. exponatus — выстаўлены напаказ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аграма́дны, ‑ая, ‑ае.
Незвычайна вялікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адапрэ́ць, ‑прэе;
Адстаць, аддзяліцца ад чаго‑н. пад уздзеяннем вільгаці, ад перамены тэмпературы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць;
Прабыць нейкі час кружачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жабуры́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распі́ць, разап’ю, разап’еш, разап’е; разап’ём, разап’яце;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)